Καρακόνερο: Φωτιές, καπνός και υποσχέσεις χωρίς τέλος
Για ακόμη μια φορά, οι πυροσβέστες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις φλόγες στο Καρακόνερο. Το βράδυ της Τρίτης, χρειάστηκε να ρίξουν δέκα τόνους νερό για να κατασβήσουν τις φωτιές που ξέσπασαν στην είσοδο του άτυπου καταυλισμού, προκαλώντας έντονη κινητοποίηση των αρχών και φυσικά, την οργή των κατοίκων που εδώ και δύο δεκαετίες ζουν με τον καπνό και τις διαρκείς – αλλά ανεκπλήρωτες – υποσχέσεις για οριστική λύση στο πρόβλημα.
500 φωτιές σε 5 χρόνια
Η κατάσταση δεν είναι καινούργια. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Πυροσβεστική έχει κληθεί περισσότερες από 500 φορές για φωτιές στον καταυλισμό, καθιστώντας τη Ρόδο… υποψήφια για ένα αρνητικό ρεκόρ.
Το βράδυ της Τρίτης, δύο πυροσβεστικά οχήματα με έξι άνδρες έδωσαν μάχη με τις φλόγες για περισσότερη από μία ώρα, προσπαθώντας να περιορίσουν τον τοξικό καπνό που πνίγει την περιοχή. Οι κάτοικοι μιλούν για μια ανυπόφορη κατάσταση που έχει ξεπεράσει τα όρια της υπομονής τους, καθώς εδώ και 20 χρόνια αναμένουν ουσιαστική παρέμβαση από τις αρχές.
Περισσότεροι από 210 τόνοι απορριμμάτων απομακρύνθηκαν – αλλά για πόσο;
Πριν από λίγες ημέρες, ο Δήμος Ρόδου, σε συνεργασία με το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας, απομάκρυνε 214 τόνους σκουπιδιών από την περιοχή, επιχειρώντας για άλλη μια φορά να καθαρίσει τον χώρο. Η επιχείρηση περιλάμβανε 24 δρομολόγια φορτηγών, τα οποία απομάκρυναν απορρίμματα, ογκώδη αντικείμενα και μπάζα, με βάση τα στοιχεία του ΧΥΤΑ Βόρειας Ρόδου.
Ωστόσο, όπως δείχνει η εμπειρία του παρελθόντος, μέσα σε λίγες εβδομάδες η εικόνα αναμένεται να είναι και πάλι η ίδια.
Ένα “άβατο” στην καρδιά της Ρόδου
Οι κάτοικοι της περιοχής κάνουν λόγο για μια «ημιαυτόνομη» περιοχή, όπου οι νόμοι που ισχύουν για όλους, απλά… δεν εφαρμόζονται. Η κατάσταση στο Καρακόνερο φαίνεται πως έχει παγιωθεί, με τις φωτιές, τον καπνό και τα βουνά σκουπιδιών να αποτελούν πλέον μια θλιβερή κανονικότητα.
Το ερώτημα που παραμένει είναι αν – και πότε – θα υπάρξει πραγματική και μόνιμη λύση στο πρόβλημα. Μέχρι τότε, οι κάτοικοι συνεχίζουν να ζουν μέσα στην αγανάκτηση, τη δυσοσμία και τον διαρκή κίνδυνο.
