Στο ίδιο έργο θεατές κάθε καλοκαίρι. Τα δάση μας καίγονται, οι φυσικοί πόροι στερεύουν, οι δρόμοι πλημμυρίζουν από ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, βαν, πούλμαν, “γουρούνες” και η καθημερινή κυκλοφορία στα δημόσια οδικά δίκτυα γίνεται ανυπόφορη όχι μόνο για τους ντόπιους αλλά και για τους επισκέπτες. Πιο εύκολα κερδίζει κανείς το λαχείο παρά βρίσκει θέση στάθμευσης. Τα τροχαία ατυχήματα σημειώνουν ρεκόρ, με τις υποστελεχωμένες αστυνομικές διευθύνσεις εύλογα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον γεγονός και πέρα για πέρα αληθινή. Η λειψυδρία που επιβαρύνει τους κατοίκους πολλών περιοχών της Ελλάδας δεν φαίνεται να μπορεί να αντιμετωπιστεί. Τουλάχιστον όχι εύκολα και όχι γρήγορα.
Μέσα σε αυτή τη δίνη, οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες αυξάνονται με φρενήρεις ρυθμούς, αγνοώντας τις αρνητικές επιπτώσεις στους απλούς πολίτες και στους ντόπιους, και αποκρύπτοντας τεχνηέντως όλα τα κακώς κείμενα που φέρεται να προκύπτουν από τη λειτουργία τους.
Μιλούν λοιπόν οι αγαπητοί ξενοδόχοι για νέες θέσεις εργασίας, όταν δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις υφιστάμενες. Γεμάτες από αγγελίες ξενοδοχείων είναι όλες οι εφημερίδες ακόμη και μεσούσης της τουριστικής σεζόν. Στους κύκλους μάλιστα των ξενοδοχοϋπαλλήλων, συχνά συζητείται ότι αρκετοί ξενοδόχοι φέρεται με υπόγειο τρόπο να “τσιμπούν” εργαζόμενους από άλλους ξενοδόχους, με αποτέλεσμα να τρώγονται στο τέλος και μεταξύ τους.
Υποβαθμίζουν από μόνοι τους το επίπεδο των υπηρεσιών τους, αφού αναγκάζονται να φέρνουν ανειδίκευτους εργαζόμενους από τρίτες χώρες όπως το Πακιστάν, η Ινδία και οι Φιλιππίνες. Συχνά μάλιστα επιστρατεύουν ακόμη και στρατιωτικούς που βρίσκονται σε ανάγκη ή και πολίτες Ρομά.
Μιλούν για ανάπτυξη και κομπάζουν με βαρύγδουπες ανακοινώσεις και μακροσκελή δελτία τύπου για τις προοπτικές που θα φέρει το νέο τους ξενοδοχείο στην περιοχή. Δεν μας λένε πώς ακριβώς θα εξασφαλίσουν επαρκή υδροδότηση και ηλεκτροδότηση σε έναν τόπο που ήδη ζορίζεται να ανταπεξέλθει στην αυξημένη ζήτηση.
Δεν μας λένε πώς ακριβώς θα διαχειριστούν τα λύματα και τα απορρίματα τους. Δεν είναι λίγες οι αναφορές περιπτώσεων στις οποίες φέρονται να καταλήγουν στη θάλασσα ή σε παράνομες χωματερές.
Δεν μας λένε ότι σε ακόμα μία έκταση επί του αιγιαλού θα αποκλειστεί η πρόσβαση για τους ντόπιους και θα την εκμεταλλεύεται αποκλειστικά το νέο ξενοδοχείο, με το προτιμησιακό δικαίωμα που απλόχερα του χαρίζει το κράτος. Δεν μας λένε φυσικά ούτε για τους λόφους και τα βουνά που …διαβρώνονται.
Δεν μας λένε ότι οι υπηρεσίες του νέου ξενοδοχείου θα απευθύνονται σε πελάτες με “χοντρό” πορτοφόλι, από τους οποίους θα έχουν κέρδος μόνον οι ίδιοι και κανείς άλλος, προσφέροντας all-inclusive παροχές και εξυπηρετώντας κάθε είδους ανάγκη εντός του ξενοδοχείου.
Δεν μας λένε ούτε για τις επιδοτήσεις, τις φοροαπαλλαγές και τις fast-track γραφειοκρατικές διαδικασίες που απολαμβάνουν, μας λένε όμως με κάθε ευκαιρία για τους αυξημένους φορολογικούς συντελεστές και το υποτιθέμενο μειονέκτημα που έχουν σε σχέση με ανταγωνιστικούς προορισμούς άλλων χωρών.
Δεν αφουγκράζονται την δυσαρέσκεια της κοινωνίας και την επιβαρυμένη πραγματικότητα των απλών ανθρώπων, αφού έχουν χάσει προ πολλού την επαφή μαζί τους και ζουν στο δικό τους παραμύθι.
